Sąd Najwyższy uznał, że ubezpieczający pracodawca, który przez zaniechanie przekazywania składek należnych z tytułu umowy grupowego ubezpieczenia pracowniczego doprowadził do rozwiązania tej umowy, ponosi na podstawie art. 471 k.c. w związku z art. 300 k.p. kontraktową odpowiedzialność za świadczenie utracone przez ubezpieczonych lub uposażonych bliskich członków jego rodziny z tytułu rozwiązanej z winy pracodawcy umowy grupowego ubezpieczenia pracowniczego na wypadek śmierci ubezpieczonego pracownika (Wyrok SN z 18.04.2018 r., II PK 46/17, LEX nr 2549217).
Wyrok dotyczył następującego stanu faktycznego. W trakcie trwania umowy pracodawca ze względu na problemy finansowe zaprzestał opłacania składek na ubezpieczenie grupowe o czym nie poinformował ubezpieczonych pracowników. Nieopłacanie składek w terminie spowodowało rozwiązanie umowy z upływem trzeciego miesiąca zaległości. W tym czasie zmarł jeden z pracowników i wdowa wystąpiła do zakładu ubezpieczeń z wnioskiem o wypłatę odszkodowania z tytułu śmierci małżonka. Uzyskała informację, że ubezpieczający pracodawca zaniechał wykonywania obarczającego go bezwarunkowego obowiązku terminowego przekazywania składek na grupowe ubezpieczenia pracownicze „na życie” za ubezpieczonego pracownika, które powinien przekazywać w pełnej wymaganej kwocie, co doprowadziło do utraty ochrony ubezpieczeniowej osoby uposażonej z tytułu ryzyka śmierci jej męża – ubezpieczonego pracownika.
Stosunki dobrowolnego grupowego ubezpieczenia pracowniczego są zawierane pomiędzy ubezpieczycielem (zakładem ubezpieczeń osobowych) a ubezpieczającym pracodawcą, który powinien pozostawać w stosunku prawnym, w tym w stosunku pracy, z ubezpieczonym – pracownikiem.
Takim stosunkiem ubezpieczenia osobowego mogą być objęci także ubezpieczeni „bliscy” pracownika, tj. jego małżonek lub pełnoletnie dzieci ubezpieczonego „podstawowego” lub uposażony, tj. podmiot wskazany przez ubezpieczonych do otrzymania świadczeń na wypadek wystąpienia ryzyka ubezpieczeniowego (w przedmiotowej sprawie w razie śmierci ubezpieczonego podstawowego – pracownika).
Umowy grupowego osobowego ubezpieczenia pracowniczego („na życie” lub na wypadek śmierci ubezpieczonych) zawierają istotne zobowiązania ubezpieczającego pracodawcy wobec ubezpieczonych pracowników oraz „bliskich” im ubezpieczonych, którym ubezpieczający pracodawca ma obowiązek przekazywania, w ustalony przez siebie sposób, informacji dotyczących zmiany warunków umowy ubezpieczenia lub zmiany „prawa właściwego dla umowy”.
Ponadto i przede wszystkim ubezpieczający pracodawca powinien terminowo przekazywać ubezpieczycielowi składki oraz rozliczać je. Bezwarunkowy charakter obowiązku opłacania w pełnej wysokości składek przez ubezpieczającego pracodawcę powinien już i co najmniej prima facie wykluczać negatywne dla ubezpieczonych skutki umownej fikcji prawnej wypowiedzenia umowy ubezpieczenia przez ubezpieczającego w przypadku zaległości w przekazywaniu składek za wszystkich ubezpieczonych.
Jak widać nieterminowe opłacanie składek ubezpieczeniowych, prowadzące do rozwiązania umowy ubezpieczenia może mieć poważne konsekwencje.
Zapraszam do kontaktu i zadawania pytań.
